نظریه استیلاء در فرایند نصب امام از دیدگاه اهل سنت و جماعت
سه شیوه انتخاب اهل حلّ و عقد، استخلاف و قهر و غلبه در اندیشه سنّتی اهل سنّت و جماعت به‌عنوان راه‌های استقرار حاکم و انعقاد حکومت در نظر گرفته شده است. شیوه قهر و غلبه در استقرار حاکم در حالی ازنظر برخی اندیشمندان اهل سنّت بدون هیچ قید و شرطی با استناد به برخی احادیث و سیره برخی صحابه پذیرفته شده که به نظر می‌رسد این نظر با آیات قرآن، احادیث نبوی و سیره برخی دیگر از بزرگان صحابه و تابعین منافات دارد. بعضی متفکران اهل سنّت برای توجیه شیوه قهر و غلبه، به قاعده «الضرورات تُبیح المحظورات» و یا قاعده «لا ضرر» تمسّک نموده‌اند؛ اما به نظر می‌رسد استناد به این قواعد نیز ناتمام است. علاوه بر آن، معتزله نیز این شیوه را در نصب امام نپذیرفته‌اند. بر این اساس، در این مقاله تلاش خواهد شد ضمن اشاره به ادله مورد استناد برای توجیه شیوه قهر و غلبه در اندیشه سنّتی اهل سنّت، این ادلّه مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد
این محتوا فقط برای اعضا قابل مشاهده است.
برای دسترسی به این محتوا، وارد سایت شده و اشتراک کتابخانه را تهیه کنید. (مشاهده راهنما)
