جستاری در آموزههای امامتی سه تن از راویان متهم به غلوّ و نشانههای باورپذیری آنها
راهیابی احادیث پرشمار راویان ضعیف یا متهم به غلو و دروغگویی به نگاشتههای حدیثی شیعه و حتی معتبرترین آنها، پیامدهایی چون انکار آموزههای نهفته در احادیث این گروه و تردید در درستی برخی از آنها را به دنبال داشته است. چارهاندیشی در چگونگی رویارویی با این راویان و احادیث آنها، بهویژه آن دسته از احادیث که بهگونهای با باورهای پیوسته با امامت گره خوردهاند، ازجمله بایستههای حدیث پژوهی به شمار میرود.
در این مختصر کوشیدهایم با بازخوانی بخشی از میراث امامتی سه تن از راویان متهم به غلو؛ سهل بن زیاد، محمد بن سنان زاهری و محمد بن علی ابوسُمَینة و تطبیق آنها با دیگر احادیث هممضمون و روایت شده از سوی راویان ثقه، همسویی این دو مجموعه و بالتّبَع، باورپذیر بودن دسته نخست را نشان دهیم.
این محتوا فقط برای اعضا قابل مشاهده است.
برای دسترسی به این محتوا، وارد سایت شده و اشتراک کتابخانه را تهیه کنید. (مشاهده راهنما)