رهیافت نیایش‌های شیعی به حل مسئله شرّ

وجود شرور در عالم، این پرسش را در ذهن انسان به وجود می ­آورد که چه نسبتی میان مسئله شرّ و وجود خداوندی با صفات «عالِم»، «قادر» و «خیر» مطلق، وجود دارد؟ این مسئله همواره یکی از مباحث چالش­ بر‌انگیز در حوزه دین‌ پژوهی و فلسفه دین بوده است. پژوهش پیش­رو، با بررسی و پاسخ به این پرسش از منظری نو، به دنبال کشف و بازخوانی رهیافت نیایش‌های شیعی به مسئله شرور است. تحقیق حاضر، در عین توجه به سازندگی برخی رنج‌ها و نقششان در کمال اخلاقی انسان، از شرور دیگری یاد می‌کند که نقش بسیار مخربی برای انسان دارد و اضطراب و نگرانی حاصل از آن، منجر به سستی و ضعف در انجام امور دینی و دنیوی می‌ گردد. از گروه دوم، به روشنی تحت عنوان «شرّ» یاد شده و در نیایش­ ها به مصادیق متعددی از آن اشاره شده است. گفتنی است، نیایش‌های شیعی به رغم دیدگاه‌های برخی فلاسفه در ردّ وجود شرور در عالم، این مسئله را از نظر وجودشناختی ثابت می ­دانند.