ایمانِ موهبتی از منظر آیات و روایات

«ایمان» از اساسی ­ترین مفاهیم اعتقادیِ اسلام است، که آن را به اعتقاد قلبیِ همراه با اقرار زبانی و عمل جوارحی معنا می­ کنند. مطابق آیات و روایات، ایمان آن­گاه محقق می­ شود که مسبوق به معرفتی باشد. این معرفت هم می­ تواند اکتسابی باشد و هم فیض و عنایت الهی آن را برای انسان حاصل کند.
البته در هر دو صورت، تصدیق آن معرفت (قلبی یا لسانی) در حوزه اختیار انسان تعریف می­ شود. ایمانی که از این فرآیند حاصل می ­شود اکتسابی است و زیربنای ایمانی قرار می­ گیرد که بر اساس تعابیر روایات، آن را «ایمان موهبتی» می­ نامیم. ایمان موهبتی، ایمانی است که در ورای ایمان مصطلح قرار داشته و بنا بر آیات و روایات، عطیه و نوری است که بر قلب مؤمن تابانده می­ شود. نوشتار حاضر بر آن است که به مستندات روایی و قرآنیِ این نوع از ایمان بپردازد.

---